نقد واژگان ترجمه قرآن به زبان فارسی بر اساس بافت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

وجود واژه‏ هاى چند معنا و همنام در هر زبانى فهم متن را دچار مشکل مى ‏کند. از آنجا که قرآن به زبان بشرى نازل شده وجود این نوع واژه‏ ها در آن امرى اجتناب ‏ناپذیر است. قرآن پژوهان در گذشته با عنوان وجوه و نظایر و مشترک لفظى به بررسى این نوع واژگان قرآنى پرداخته ‏اند. در زبان‏شناسى جدید بافت زبانى و فرا زبانى براى تشخیص مفهوم واژه‏ هاى هم معنى و چند معنى مورد توجه قرار گرفته است.
 در این مقاله ابتدا به نقش بافت در معنى بخشى به واژه از دیدگاه زبان‏شناسى جدید پرداخته شده سپس دو واژه همنام «بشارة» و «اغواء» در بیش از ده ترجمه فارسى قرآن مطالعه شده تا از خلال آن دقت مترجمان به نقش بافت در مفهوم واژه ارزیابى شود.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Lexical Criticism of Translation of the Qur'an in Persian

نویسنده [English]

  • Ḥamīd Riḍā Fahīmī Tabār
چکیده [English]

The existence of multi-meaning and homonymous words in every language makes the texts hard to understand. Since the Qur'an is revealed in human language, the existence of such words in it is inevitable. In the past, the Qur'an researchers would examine these kinds of Qur'anic words under the rubrics of aspects and homologues (wujūh wa naẓā’ir) and homonyms. In modern linguistics, the lingual and paralinguistic context is taken into consideration for identifying a homonymous or multi-meaning word. First, in this article, the role of context in giving a meaning to the word from the linguistic viewpoint is dealt with. Then, the two homonyms of "bishāra" and "ighwā" are studied in more than ten Persian translations of the Qur'an in order to evaluate thereby the accuracy of the translators in realizing the role of context in the meaning of a word.