زن، و روشنبینى در مقام مخاصمه؛ تأملى در آیه 18 سوره زخرف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

 تفسیر آیه 18 سوره زخرف است. نگاه قرآن به زن و منزلت او موضوعى است که همواره مورد توجه اصحاب اندیشه و قلم بوده است. در این میان آیه 18 سوره زخرف، توصیفى در خور بررسى از زن ارائه داده است. در این آیه پس از اشاره به انگاره مشرکان مبنى بر مؤنث بودن فرشتگان، این گونه آمده است: »أو من ینشأ فى الحلیة و هو فى الخصام غیر مبین«، یعنى آیا همان که در زیور نشو و نما مى‌یابد و گاهِ خصومت ناروشن بین است«. نویسنده با بررسى مراد مدلول آیه، مفردات و قیدهاى آیه و نیز موضع و سیاق آن، احتمالات موجود در آیه را به همراه ادله آن مطرح و پس از ارزیابى، احتمال برتر را مدلل ساخته است. توصیف بیان شده در آیه بنابر یک احتمال، سخن خداوند است، و بنابر احتمال دیگر، حکایت از سخن مشرکان و زبان حال ایشان. بنابر احتمال نخست نیز سه فرض قابل بررسى است: 1- این سخن بیان حقیقت نظر اسلام در نکوهش زن است، 2- در این آیه، هیچ نکوهشى متوجه زن نمى‌باشد، 3- در این آیه هر چند زن نکوهش شده است، ولى بیان آن خطابى و اقناعى مى‌باشد که خداوند با استفاده از باورهاى خود مشرکان، باور آنان نسبت به فرشتگان را ابطال کرده است و فرض صحیح هم، همین فرض است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Woman, and “Giving a Clear Account in a Dispute” A Deliberation on āyah 18 of the sūrah Al-Zukhruf

نویسنده [English]

  • Abbas Isma‘ili Zade
چکیده [English]

The Qur’an’s view concerning women and their status is a topic which has always attracted the attention of thinkers and writers. In thisāyah, after mentioning the polytheists’ belief in femininity of the angels – despite their own dislike of being female – it reads, “Is then one brought up among trinkets, and unable to give a clear account in a dispute (to be associated with Allah)?” In this article, God’s intention of this verse, the signification of the single terms and adverbs of the verse, as well as its context have been explored by referring to tens of exegeses, the possibilities within the verse are introduced and evaluated. One possibility is that the description stated in the verse is the word of God, and by another possibility it is implied to be the words of the polytheists and about their own condition. Given the first possibility, its signification as to the reproaching of women remains to be further examined.