معناشناسی نوین از واژه شیطان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری دانشگاه قم

چکیده

واژه «شیطان» که به دفعات در قرآن کریم آمده است، از پیدایش لفظ تا کسب مفهوم قرآنی­ اش تطور قابل ملاحظه­ ای داشته است. با معناشناسی این واژه به‌روش تاریخی، معلوم می­ شود بر خلاف تصور اکثر اهل لغت، لفظ «شیطان» اشتقاقی از ریشه «شطن» به معنی دور شد یا «شیط» به معنی سوخت و هلاک شد، نیست، بلکه در پیدایش این کلمه و حتی تطور معنای آن تا مفهوم قرآنی ­اش انتقال معانی حسی مقدم بوده است. اما در بخش معناشناسی توصیفی، با رجوع به خود آیات قرآن و کنار هم چیدن لغات متحد الموضوع و هم­جوار با این واژه، مفهوم قرآنی شیطان حاصل می­ گردد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The New Semantics of the Word Shayṭān

نویسنده [English]

  • Ensiyyah Asgari
چکیده [English]

The word shayṭān (Satan), frequently referred to in the Qur’ān, has undergone considerable evolution since the appearance of the word up to acquiring its Qur’ānic concept. With a semantic study of this concept in a historical method, it will turn out that, contrary to what the majority of the philologists think, the word shayṭān is not a derivative of the root shaṭana meaning “went away” or shayaṭa meaning “burned and annihilated”; rather, in the emergence of this world and even its semantic evolution toward its Qur’ānic concept, the transmission of the perceptual meanings has been precedent. However, in the section concerning descriptive semantics, with reference to the Qur’ān itself, and juxtaposing the words with common subjects and adjacent with this word, the Qur’ānic concept of the word shayṭān is uncovered.