تفاوت‌های رسم الخط سلطانی و عثمانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث

چکیده

نوشتار همواره بهترین ابزار، برای ثبت اندیشه ها و انتقال معارف است و با این حال در بسیاری از مواقع جهت نشان دادن صداهای کلمات، به تکامل نیازمند است. از این جهت کاستی هایی دارد که یکی از آنها، وجود علامتهایی است که نوشته می شود،‌ ولی خوانده نمی شود و دومی، وجود علامتهایی است که نوشته می شود ولی صدایی غیر از آنچه که برای آن تعیین شده، می دهد و سومی از آنها صداهایی است که در مقام سخن گفتن وجود دارند، ولی در کتابت علامتی برای آنها نیست .
 هجای کلمات در قرآن کریم، تقریباً با نطق مطابقت تمام دارد جز در مواردی که به نظر می رسد علامتهای حرکتهای بلند (الف، واو و یاء) حذف یا زیاده شده است . در مقاله حاضر به بررسی و اهمیت جایگاه رسم الخط قرآن در میان مسلمانان و تفاوتهای رسم الخط عثمانی و رسم الخط سلطانی پرداخته خواهد شد .

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Differences between the Sulṭānī and Ottoman Orthography

نویسنده [English]

  • Aḥad Riḍā’ī Bīrānvand
چکیده [English]

Writing has always been the best tool for recording thoughts and transferring knowledge; however, in many cases it requires gradual development so as to display the sounds of the words. For this reason, it has certain deficiencies, one of which is the existence of marks which are written but not read, and the second one is the existence of marks which are written but their sound is other than what has been set to be; and the third is the sounds that exist in speaking but there are no marks for them.
The words' syllable in the Qur'an is almost in full conformity with speech except in cases that the long vowel marks (alif, wāw, yā’) seem to be omitted or added. In the present article, the status and significance of the Qur'an orthography among the Muslims and the differences between the Ottoman and Sulṭānī orthographies are dealt with.