Authority Dominion of Reason as the Source in Interpretation of the Qur’an with an Emphasis on Tafsīr al-Mīzān

Document Type : Original Article

Author

Assistant professor, Shaid Bahonar University of Kerman

Abstract

There is difference of opinion among the proponents of jurisprudential interpretation concerning the domain and scope of reason in Qur’an interpretation. In this research we intend to examine the dominion of the authority of reason in Tafsīr al-Mīzān as one the most significant jurisprudential interpretations of the two major sects (of Shi’a and Sunni). To this end, first what is intended by reason and its types (reason as the source and reason as beacon) are clarified and accordingly the jurisprudential interpretation of the Qur’an are divided into three groups of traditionist, rationalist, and functionalist. Due to the fact that the reason as beacon and intuition were specifically out of the scope of this article, we continued the discourse in the realm of reason as the source and proceeded to examine various types of rationalist jurisprudential interpretation, i.e., the rationally evident; rational proofs; theological, philosophical, and scientific fundamentals, and the objects of perception of practical intellect in Al-Mīzān. It was concluded that all types of rationalist jurisprudential interpretations are brought up in Tafsīr al-Mīzān; therefore, from the viewpoint of the writer of Al-Mīzān the authority dominion of the reason as the source in the interpretation of the Qur’an includes all the above-mentioned types.          

Keywords

References

1. قرآن کریم.
2. بابایی، علی اکبر و دیگران (۱۳۷۹)، روش‏شناسى تفسیر قرآن، قم: پژوهشکده حوزه و دانشگاه و سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
3. طباطبایی، سید محمدحسین (۱۴۱۷ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
4. ـــــــــــــــــــــــــــــ (۱۳۷۵)،المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
5. ـــــــــــــــــــــــــــــ (۱۳۹۱)، مباحث علمی در تفسیر المیزان، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
6. عروسی حویزی، عبدعلی‌بن جمعه (۱۳۸۲ق)، تفسیر نورالثقلین، تصحیح رسولی محلاتی، قم: دارالتفسیر.
7. عک، خالد عبدالرحمن (۱۴۱۴ق)، اصول التفسیر و قواعده، بیروت: دارالنفائس.
8. مجلسی، محمدباقر (۱۴۰۴ق)، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت: مؤسسة الوفاء.
9. مظفر، محمد رضا (۱۳۷۹)، المنطق، تصحیح: علی شیروانی، قم: انتشارات دارالعلم.
10. مظفر، محمدرضا (۱۴۲۱ق)، اصول الفقه، قم: مؤسسه اسماعیلیان.
11. معرفت، محمدهادی (۱۴۱۸ق)، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، مشهد: جامعة الرضویة للعلوم الاسلامیة.
12. ملکی میانجی، محمدباقر (۱۴۱۷ق)، مناهج البیان فی تفسیر القرآن، طهران: وزارة الثقافة و الارشاد الاسلامی.

Files

Share

How to cite

Statistics