بررسى و نقد ترجمه قرآن اثر عبدالمحمّد آیتى است.
آشنایى ژرف با فرهنگ و ادب پارسى، شناخت ادبیات عرب، آگاهى از دیدگاه‌هاى جدید درباره ترجمه، مراجعه به منابع تحقیق و اعتقاد به قرآن و آشنایى با دانش‌هاى تفسیرى از ویژگى‌هاى لازم براى مترجم قرآن است. ترجمه قرآن استاد آیتى در کنار ارزشها و امتیازاتى که دارد از کاستى‌هایى نیز برخوردار است. معادل سازى مناسب، روانى زبان ترجمه، تعادل ساختارى و بهره‌گیرى از ترجمه ارتباطى و معنایى از جمله امتیازهاى این ترجمه است. و نارسایى‌هاى ساختارى ارتباط آیات و جملات، نادیده گرفتن ارتباط ساختارى، حذف کلمات ربط، ایجاد ارتباطهاى بى مورد، افزودنهاى بى مورد، حذف مفهوم حصر، ارجاع نارواى ضمایر، بى دقتى در ترجمه افعال با توجه به پیشوند، عرضه مفهومى نادرست از جمله شرطیه و جمله موصوله. سهل انگارى در انتخاب معادلها، عدول از قراءت مشهور موجود در رسم الخط، دخالت عنصر تفسیر در ترجمه، زبان ترجمه و علائم سجاوندى از کاستى‌هاى این ترجمه است که همراه با شواهد گوناگونى مورد نقد قرار گرفته است.
)