The Impact of Utilizing the Strategy of Extension in the Degree of the Competency and Acceptability of the Translation of the Holy Qur’an by Saffarzadeh, Mujtabavi, and Fouladvand

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. Graduate of Bu-Ali Sina University

2 Professor, Bu-Ali Sina University

10.22081/jqr.2020.56254.2743

Abstract

The strategy of extension (basṭ) is one of the techniques for quality assessment in Garces' viewpoint, which consists of "explanation, definition, syntactic extension, creative extension, simple extension", incorporated in three levels of semantic-lexical, syntactic, and stylistic and ultimately critically reviews the degree of the positive and negative features representing the competence and acceptability. With an analytical approach of a comparative type, the present research reviews the frequency of various extension techniques in three translations of Fouladvcand, with the centrality of faithfulness; Mujtabavi, with the centrality of communicative and semantic translation; and Saffarzadeh, with the centrality of free translation of Sūras of Al-Naba’, Al-Takwīr, and Al-Muṭaffifīn. Next, with reliance on statistics and charts, the obtained amounts are compared and the amount of the negative and positive addenda is specified in terms of quality and acceptability. The resultant findings indicates that the addenda in semantic and syntactic levels have caused many changes in the stylistic level of the translated text, so much as a considerable percentage is observed in negative competence. According to Garces' model, Mujtabavi's semantic translation enjoys less acceptability in application of the strategy of extension as compared to its highly positive competence; and the competence and acceptability of his translation is higher than the Saffarzadeh's free translation and Fouladvand's faithful translation.
 

Keywords

References

1. قرآن کریم.
2. ابن منظور، محمدبن مکرم (1410ق)، لسان العرب، بیروت: دار صادر.
3. جواهری، محمد حسن (1378)، «ابهام‌شناسی در ترجمه قرآن»، فصلنامه پژوهش‌های قرآنی، سال 14، شماره 53، صص 187-201.
4. جوهری، محمد‌بن حماد (2009)، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، قاهره: دارالحدیث.
5. زمخشری، محمود‌بن عمر (2009)، الکشاف عن حقائق التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التأویل، بیروت: دارالمعرفة.
6. صفارزاده، طاهره (1380)، ترجمه قرآن کریم، تهران: مؤسسه فرهنگی جهان رایانه کوثر.
7. صیادانی، علی؛ اصغرپور، سیامک؛ خیراللهی، لیلا (1396)، «نقد و بررسی ترجمۀ فارسی رمان «قلب اللیل» با عنوان دل شب بر اساس الگوی گارسس»، دوفصلنامه علمی-پژوهشی پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، سال 7، شماره 16، صص 88-118.
8. طباطبایی، سید محمدحسین (1417ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
9. طبرسی، فضل‌بن حسن (1414ق)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دارالفکر.
10. طبری، مجمد‌بن طبری (بی‌تا)، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار المعرفة.
11. طوسی، محمدبن حسن (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
12. فرزانه، شهین (1387)، ارزیابی و مقایسه ترجمه‌های فارسی رمان انگلیسی شاهزاده و گدا اثر مارک تواین بر اساس مدل گارسس (1994)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، شیراز: دانشگاه شیراز.
13. فولادوند، محمدمهدی (1395)، ترجمه قرآن کریم، تهران: پیام عدالت.
14. فیروزآبادی، محمد‌بن یعقوب (1998)، القاموس المحیط، دمشق: دارالرسالة.
15. مجتبوی، جلال الدین (1372)، ترجمه قرآن کریم، تهران: کیهان اندیشه.
16. مختاری اردکانی، محمدعلی (1376)، «چارچوبی نظری برای ارزیابی ترجمه»، فصلنامه مترجم، شماره 25، صص 50-58.
17. منافی اناری، سالار (1383)، «ترجمۀ زبانشناختی و تطبیق فرهنگی»، نشریات علمی دانشگاه علامه طبابایی، دوره 8، شماره 22، صص 43-66.
18. نیومارک، پیتر (1372)، دوره آموزش فنون ترجمه، ترجمه منصور فهیم و سعید سبزیان، تهران: رهنما.
19. Garcés, Carman Valero (1994), A methodological proposal for the assessment of translated literary works , Babel, 40: 277-120.
20. House, Juliane (1997), Translation: a moedel revisted, Tubingen: Gunter Narr.

Files

Share

How to cite

Statistics