Analysis of the Conceptual Components of “Inquiry from the Qur’an” in the Interpretive Method of Shahid Sadr

Document Type : Original Article

Author

Ph.D. in Comparative Interpretation, Qum University, Qum, Iran

Abstract

Shahid Sadr is undoubtedly one of the pioneers of Qur’anic theoreticians in the contemporary era. He considers that attaining the theories of the Qur’an requires the inquiry from the Divine Word. Although the interpretation of “inquiry” has a narrative origin and has always been used by thinkers in religious literature, but in the thought of Martyr Sadr it is a special term and a key concept on which the Qur’anic theorizing is based. Considering the importance of this concept in recognizing Shahid Sadr’s view on Qur’anic theorizing, the present study has used a descriptive-analytical approach to explain the conceptual components of “inquiry of the Qur’an” in his thought. The outcomes of the research show that the inquiry of the Qur’an is a different category from the interpretation of the Qur’an in terms of purpose, subject, and method, and its product lies in the field of allusions to the Divine Word. This concept also focuses on such components as questioning, adaptation, historicity, infinity, bilaterality, intelligence, judgment and unity of text and commentator and paying attention to their nature, role, and proportions clarifies the hidden dimensions of Shahid Sadr’s view in Qur’anic theorizing and provides a model for theorizing the Qur’an on the basis of his views.

Keywords

References

  1. قرآن کریم.
  2. نهج البلاغه.
  3. ابن‌منظور، محمد‌بن مکرم‏ (1414ق)، لسان العرب‏، بیروت: دار الفکر.
  4. ازهرى، محمدبن احمد (بی‌تا)، تهذیب اللغة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  5. اوسط باقری، علی (1399)، نقش پیش‌دانسته‌ها و علایق مفسّر در تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و مؤسسه امام خمینی.
  6. ایزدی، مهدی و اخوان مقدم، زهره (1392)، «ضرورت، ماهیت و روش استنطاق از منظر روایات اهل‌بیت:»، مطالعات قرآن و حدیث، سال ششم، شماره 2، ص103-126.
  7. بابایی، علی‌اکبر (1394)، قواعد تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت.
  8. باقری، خسرو (1382)، هویت علمی دینی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  9. بهمنی، سعید (1399)، «خوانش انتقادی استنطاق و کاربست آن در نظریۀ شهید صدر پیرامون سنت‌های تاریخ در قرآن»، پژوهش‌های قرآنی، سال بیست و پنجم، شماره 2، ص29-48.
  10. پالمر، فرانک (1374)، نگاهی تازه به معنی‌شناسی، ترجمه: کورش صفوی، تهران: کتاب ماد.
  11. جلیلی، سید هدایت (1387)، تفسیر موضوعی: چیستی، بنیان‌ها و پیش‌فرض‌ها، قم: بوستان کتاب.
  12. جوادی آملی، عبدالله (1382)؛ قرآن حکیم از منظر امام رضا 7، قم: اسراء.
  13. جوهرى، اسماعیل‌بن حماد (بی‌تا)، الصحاح‏، بیروت: دار العلم للملایین‏.
  14. حائرى اصفهانى، محمدحسین (1404ق)، الفصول الغرویه فى الأصول الفقهیه‏، قم: دار احیاء العلوم الاسلامیه‏.
  15. حسینی تهرانی، هاشم (1395)، علوم العربیه، تهران: مفید.
  16. حمیرى، نشوان‌بن سعید (بی‌تا)، شمس العلوم‏، دمشق: دار الفکر.
  17. رازى، ابوالفتوح حسین‌بن على (1408ق)‏، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن‏، مشهد: آستان قدس رضوى.
  18. راغب اصفهانى، حسین‌بن محمد (1412ق)، مفردات ألفاظ القرآن‏، بیروت: دار القلم.
  19. ریخته‌گران، محمدرضا (1378)، منطق و مبحث علم هرمنوتیک، بی‌جا: کنگره.
  20. زبیدی، محمد مرتضى (1414ق)‏، تاج العروس من جواهر القاموس‏، بیروت: دارالفکر.
  21. زرکشى، محمدبن‌بهادر (1410ق)، البرهان فى علوم القرآن، بیروت: دار المعرفة.
  22. زمخشرى، محمود‌بن عمر (1386)، مقدمة الأدب‏، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران.
  23. صدر، محمدباقر (1421ق)، المدرسة القرآنیة، قم: مرکز الأبحاث و الدراسات التخصصیة للشهید الصدر.
  24. صفره، حسین؛ معارف، مجید و پهلوان، منصور (1389)، «استنطاق قرآن»، پژوهش‌های قرآن و حدیث، سال چهل و سوم، شماره 1، ص139-163.
  25. صفوی، کورش (1379)، درآمدی بر معنی‌شناسی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی.
  26. طباطبایی، سید محمدحسین (1390ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏.
  27. طریحی، فخر الدین‌بن محمد (1375)، مجمع البحرین‏، تهران: مرتضوى.
  28. طوسى، محمد‌بن حسن (1414ق)‏، الأمالی، قم: دار الثقافة.
  29. طیب، عبدالحسین (1369)‏، اطیب البیان فی تفسیر القرآن‏، تهران: اسلام.
  30. عزیزی‌کیا، غلامعلی (1379)، «تفسیر موضوعى قرآن کریم از دیدگاه آیت الله شهید سید محمدباقر صدر»، معرفت، شماره 35، ص 59-66.
  31. فراهیدی، خلیل‌بن أحمد (1409ق)، العین، قم: نشر هجرت.
  32. فیروزآبادى، محمد‌بن یعقوب (بی‌تا)‏، القاموس المحیط، بیروت: دار الکتب العلمیة.
  33. فیومى، أحمد‌بن محمد (1414ق)، المصباح المنیر، قم: موسسه دار الهجرة.
  34. کلینى، محمد‌بن یعقوب‏ (1407ق)، الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  35. گروندن، ژاک (1393)، هرمنوتیک، ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی، تهران: نشر ماهی.
  36. مجلسى، محمدباقر (1404ق)، مرآة العقول، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  37. مختاری، محمدحسین (1397)، هرمنوتیک، معنا و زبان، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت.
  38. مسعودی، جهانگیر (1386)، هرمنوتیک و نواندیشی دینی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  39. معرفت، محمدهادى (1379)‏، تفسیر و مفسّران‏، قم: مؤسسه فرهنگى انتشاراتى التمهید.
  40. میرزاى قمى، ابوالقاسم‌بن محمدحسن (1378ق)‏، قوانین الأصول‏، تهران: مکتبة العلمیة الاسلامیة.
  41. واعظی، احمد (1397)، نظریه تفسیر متن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  42. Gadamer, Hans-Georg, Truth and Method, Translated by Joel Weinsheimer and Donald G. Marshall, New York: Continuum, 1994.
  43. Grondin, Jean, Introduction to Philosophical Hermeneutics, Translated by Joel Weinsheimer, New Have: Yale University Press, 1994.
  44. Warnke, Georgia, Gadamer: Hermeneutics, Tradition and Reason, Padstow: Polity Press, 1994.

Files

Share

How to cite

Statistics