Critique of the Archaeological Misconceptions about the Verses of the Holy Qur'an (With an Emphasis on Verse 76, Sūrat al-Ḥijr)

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Department of Theology, Qur’an and Hadith Sciences, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan

2 Ph.D. Graduate, Qur’an and Hadith Sciences, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

In recent years, some heterodox writers have presented critical questions and new misconceptions about some Qur'anic verses with incorrect assumptions. Analyzing these misconception and answering some of them, which are raised in the verses ﴾Indeed it is on a standing road * and there is indeed a sign in that for the faithful﴿ (Al-Ḥijr: 76-77), also provides the possibility of correct understanding of the said verses in the realm of interpretation. However, this article, by adopting an analytical-critical approach, while separating the dimensions of the established misconceptions into two general parts, has presented the answers of each part under the headings: "the translation of the verses and not its text as being the basis", "carelessness in the reference of the object (muta‘allaq) of the pronoun hā in innahā" , "the generalization of lesson-learners and the object of lesson-learning", "discovering the works and remains of the folk of Lot", "human knowledge as not being limited to empirical knowledge", "the lack of contemporaneity of lesson-learning with the observation of punishments", "internal contradiction of the claims made", "attention to unity of Divine actions", "that Divine punishment is not a personal settlement", "lack of sufficient reasons to separate the folk of Lot", "the diversity and variety of punishments" and "the reason for the punishment of the good people of the society."

Keywords

References

  1. قرآن کریم.
  2. ارفع، کاظم‏ (1381)، ترجمه قرآن‏، تهران: مؤسسه تحقیقاتى و انتشاراتى فیض کاشانى‏.
  3. بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم (1393) باستان‌شناسی و جغرافیای قصص قرآن، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  4. پارسانیا، حمید (1391)، جهان ‌های اجتماعی، تهران: کتاب فردا.
  5. قاسمی، فاطمه (1397)، «تمدن‎هایی که در دل تاریخ فرو رفتند»، مشهد: مؤسسه فرهنگی هنری خراسان.
  6. جدی، حسین (1400)، «رهیافتی بر ساختار زبان قرآنی به‌مثابه "سیستم"»، پژوهش‌‌های قرآن و حدیث، سال 54، شماره 2، ص 343-365.
  7. حاجی ابوالقاسم، محمد (1397)، فراعصری بودن قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  8. دعاس و حمیدان و قاسم (1425ق)‏، اعراب القرآن الکریم‏، دمشق: دار المنیر و دارالفارابى.
  9. راغب اصفهانى، حسین‌بن محمد (1412ق)، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دار القلم.
  10. شریفی، احمدحسین (1395)، روش‌شناسی علوم انسانی اسلامی، قم: انتشارات آفتاب توسعه.
  11. طباطبایى، سید محمدحسین (1417ق)، المیزان فى‌ تفسیر القرآن، قم: جامعه مدرسین.
  12. طیب، سیدعبدالحسین (1378)، اطیب البیان فی تفسیر القرآن‏، تهران: انتشارات اسلام
  13. فولادوند، محمدمهدی (1376)، ترجمه قرآن کریم، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
  14. قراملکی، احد فرامرز (1383)، روش‌شناسی مطالعات دینی، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
  15. قرائتی، محسن (1383)، تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
  16. قیطوری، عامر (1398)، قرآن به‌مثابه کلام خدا، تهران: نگاه معاصر.
  17. کریمی‌نیا، مرتضی (1395)، ساخت‌های زبان فارسی و مسأله ترجمه قرآن، تهران: انتشارات هرمس.
  18. کلینی، محمد‌بن یعقوب (1407ق)، الکافی‏، ‏تهران: دارالکتب الإسلامیة.
  19. مصطفوی، حسن (1372)، تفسیر روشن، تهران: سروش.
  20. معرفت، محمدهادی (1430ق)، شبهات و ردود حول القرآن الکریم، قم: منشورات ذوی القربی.
  21. مغنیه، محمدجواد (1424ق)، تفسیر الکاشف‏، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  22. مفید، محمد‌بن محمد (1413ق)، الإختصاص، قم: المؤتمر العالمى لالفیة الشیخ المفید.
  23. مکارم شیرازی، ناصر (1374)، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب السلامیة.
  24. مکارم شیرازی، ناصر (1373)، ترجمه قرآن‏، قم: دار القرآن الکریم.
  25. نیکویی، حجت الله (1394)، نگاهی نقادانه به مبانی نظری نبوت، نسخه الکترونیکی.

Files

Share

How to cite

Statistics