Analyzing Rāghib Iṣfahānī's Point of View about "The Permissibility of Implying Multiple Meanings from the Words of the Qur'an"

Document Type : Original Article

Authors

1 Professor, Qur'an Studies Department, Hawza and University Research Institute

2 Ph.D. Student, Qum Islamic Ma’aref University

10.22081/jqr.2023.67156.3842

Abstract

The belief in implying multiple meanings from the words of the Qur'an, which is interpreted as the permission to intend multiple meanings from a single word, has long been of interest to writers and legal theoreticians (uṣūlīs), and is one of the discourses of the principles of jurisprudence studies. Rāghib Iṣfahānī is one of the first interpreters who has discussed it as one of the principles and rules of interpretation and spoke about its fundamentals, conditions, types and reasons. The present article, with a descriptive-analytical method, is intended to explain Rāghib Iṣfahānī's point of view regarding this issue in the Qur'an. The achievement of this research is that, according to Rāghib, the existence of multiple meanings - not examples -, the relation between various meanings, inner meanings (longitudinal), and the special characteristics of the speaker and the audience, are among the principles of the permissibility of implying multiple meanings from a single word; and the lack of conflict between the meanings and the existence of a comprehensive meaning among multiple meanings are among its conditions. Also, the multiple denotations of the words of the Qur'an in the field of single, dual, and plural words, word structure, phrase and sentence, in negative and positive contexts, and in external and internal meanings, are among its variations. In order to prove this issue, Rāghib has referred as evidence to the support of linguistic evidence, verses of the Qur'an and narrations about the inner aspect of the Qur'an.

Keywords


  • ابن عطیه، عبدالحق بن غالب، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1422ق.
  • ابنالاثیر، ضیاءالدین، المثل السائر، احمد الحوفى، بى­جا: دارنهضة مصر للطبع والنشر، بى­تا.
  • ابن­عربی، محمدبن عبدالله، احکام القرآن، بیروت، دارالجیل، 1408ق.
  • ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، دارالکتب­العلمیة، بیروت، 1419ق.
  • ابوحیان، البحر المحیط فى التفسیر، تحقیق صدقى محمد جمیل، بیروت: دارالفکر، 1420ق.
  • احمدنژاد، امیر، بررسی روش تفسیری راغب اصفهانی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1394ش
  • الاعتمادی، شیخ مصطفی، شرح معالم الدین فی الاصول، قم، مکتبة المصطفوی، 1377ش
  • امدادی، علی اصغر و ابراهیم بدخشان و مسعود دهقان، بررسی چندمعنایی واژگان قرآن‌کریم بر مبنای رویکرد معناشناسی واژگانی شناختی، نشریه پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی، ش21، تابستان 1400، ص 199 –
  • ایازی، سیدمحمدعلی، راغب­اصفهانی قرآن‌پژوه و مفسر قرآن، دوفصلنامه مطالعات روش‌شناسی دینی، سال اول، ش1، 1393ش
  • آخوند خراسانى، کفایة الاصول، تهران: کتاب فروشى اسلامیه، بى­تا.
  • باطنى، محمدرضا، زبان و تفکر، تهران: نشر آگاه، 1373ش.
  • بحرانی، هاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسة البعثة، 1415ق.
  • بروجردی، محمدتقی، نهایة الافکار، الجزء الاول و الثانی، بی­جا، مؤسسة النشر الاسلامی، 1364.
  • بستان، حسین، فقه عفاف جنسی، فقه اجتماعی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1399.
  • بسیونی غراب، محمد عبدالعزیز ، منهج الراغب الاصفهانی فی التفسیر مع تحقیق مقدمته و تفسیره لسورتی الفاتحه و البقره، رساله دکترا، جامعه طنطا کلیه الآداب قسم للغه العربیه، 1420ق
  • بغوى، ابومحمد الحسین بن مسعود فراء، تفسیر البغوى، بیروت: دار الکتب العلمیة، 1422ق.
  • التهانوی، محمدعلی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، بیروت، مکتبة لبنان ناشرون، بی­تا.
  • ثعلبی، احمدبن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1422ق.
  • دهخدا، على اکبر، لغت نامه، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، 1373ش.
  • راغب اصفهانی، حسین، مقدمه جامع التفاسیر، کویت، دارالدعوه، 1405ق.
  • راغب اصفهانی، حسین­بن­محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت ، دارالقلم ، 1412ق
  • رمضان عبدالتواب، مباحثى در فقه اللغه و زبان شناسى عربى، ترجمه حمیدرضا شیخى، مشهد: آستان قدس رضوى، 1367ش.
  • زرکشی، بدرالدین محمد عبدالله، البحرالمحیط، بی­جا، دارالکتب، 1414ق
  • زرکشی، بدرالدین محمد عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1408ق.
  • زمخشری، محمودبن­عمر، الکشّاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب­العربى، 1407ق.
  • الساریسی، عمرعبدالرحمن، الراغب الاصفهانی و جهوده فی اللغه و الادب، عمان-اردن، مکتبه الاقصی، 1407ق
  • سعیدی­روشن، محمدباقر، معنا، صدق، واقع، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1397ش.
  • سیبویه، الکتاب، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چ3، 1410ق
  • سیوطی ، المزهر فى علوم اللغه و انواعها، بى­جا: داراحیاء الکتب العربیه، بى­تا.
  • سیوطی، عبدالرحمن بن ابی­بکر، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت، دارالکتاب العربی، 1421ق.
  • سیوطی، عبدالرحمن بن ابی­بکر، الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه عمومی حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی، 1404ق.
  • سیستانى، سید على­الحسینى، الرافد، تقریر السیدمنیر السیدعدنان القطیفى، قم: مکتب السید السیستانى، 1414ق.
  • شاکر، محمدکاظم، مدلهای چندمعنایی در تفسیر قرآن و کتاب مقدس، فصلنامه علمی پژوهشی دانشگاه قم، سال دهم، ش دوم، ص5 – 40، 1387.
  • صادقی­فدکی، سیدجعفر، بررسی و نقد دیدگاههای چندمعنایی قرآن­کریم، مجله اندیشه نوین دینی، ش24، ص61 – 86، 1390.
  • صفوى، کورش، درآمدى بر معنى­شناسى، تهران: حوزه هنرى، 1379.
  • طباطبایی، محمد حسین، قرآن در اسلام، تهران، دارالکتب الإسلامیة، 1353ش.
  • طباطبایى، محمدحسین، المیزان فى تفسیر القرآن، بى­جا: مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان، 1391ق
  • طوسی، محمدبن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی­تا.
  • طیّب­حسینی، سیدمحمود، چند­معنایی در قرآن­کریم، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1388
  • طیّب­حسینی، سیدمحمود، درآمدی بردانش مفردات قرآن، قم، پژوهشگاه حوزه­ودانشگاه، 1390
  • العیاشى، ابن النصر محمدبن مسعود، تفسیر العیاشى، بیروت: مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، 1411
  • غزالى، ابوحامد محمد بن محمد، المستصفى من علم الاصول، بى­جا: دارالفکر، بى­تا.
  • فخررازی، المحصول فى علم اصول الفقه، بیروت: مؤسسه الرسالة، 1412ق.
  • فرشچیان، رضا و محسنی نیا، ناصر، سیمای امام علی(ع) در مفردات راغب اصفهانی، مجله پژوهش‌های اسلامی، سال اول، ش1، 1386ش
  • فیض کاشانی، محمدبن شاه مرتضی، تفسیر الصافی، تهران، مکتبة الصدر، 1415ق.
  • قرطبی، محمدبن احمد، الجامع لاحکام القرآن، تهران، ناصرخسرو، 1364ش.
  • قزوینی، محمدصالح، نوادر ترجمه کتاب محاضرات­الادبا و محاورات­الشعراء والبلغاء، بی­جا، بی‌تا
  • کیاهراسی، علی بن محمد، احکام القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1422ق.
  • الکلینى، محمدبن یعقوب، الکافى، تصحیح على اکبر غفارى، تهران: دارالکتب الاسلامیه، بى­تا.
  • معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، بی­تا
  • معرفت، محمدهادی، التمهید فى علوم القرآن، قم: مؤسسة النشر الاسلامى، بى­تا.
  • مکارم شیرازى، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، قم: دارالکتب الاسلامیة، 1369.
  • مهدوی راد، محمد علی، سیر نگارش‌های علوم قرآنی، تهران، هستی­نما، 1384
  • میرلوحی فلاورجانی، سیدعلی، شرح‌حال راغب اصفهانی و تحقیق در آثار او، رساله دکتری، دانشکده الهیات، 1353ش
  • النجفی الاصفهانی، محمدرضا، وقایة الاذهان، قم، مؤسسة آل­البیت لاحیاء التراث، بی­تا
  • واعظی، احمد، نظریه تفسیر متن، قم، پژوهشگاه حوزه ودانشگاه، 1390.
  • نهیرات، احمد و عباد محمدیان، نگرشی به نظام چندمعنایی در قرآن­کریم، مجله پژوهشهای زبان­شناختی قرآن، ش4، 1392، ص 119-137.