بررسی سند قرائت حفص از عاصم

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 طلبه سطح چهار حوزه علمیه قم

2 استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

چکیده

شهرت و رواج قرائت حفص از عاصم و مطابقت غالب قرآن­های موجود با این قرائت، بررسی سند آن را حائز اهمیت می‌سازد. این مقاله به روش توصیفی ـ تحلیلی، به نقد دیدگاه­های موجود در این­باره می‌پردازد. در برخی منابع رجالی فریقین، ابوعبدالرحمن سلمی، عاصم و حفص تضعیف شده­ و عثمان یکی از مشایخ ابوعبدالرحمن است. بررسی­ها نشان می­دهد اثبات عثمانی بودن ابوعبدالرحمن نیازمند مستندات قوی است. تضعیفات عاصم در نقل حدیث نیز با توثیقاتش در قرائت متعارضند و تمرکز عاصم در قرائت بوده است. سرمنشأ تضعیفات حفص، اشتباه او با حفص بصری و أزدی و عدم نقل صحیح سخنان متقدمین است و وجود عثمان در سند این قرائت نیز بنا بر دلایلی مردود است. این نوشتار با استفاده از منابع تاریخی و رجالی، نشان می‌دهد ضعف سند این قرائت قابل اعتنا نیست.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Investigating the Evidence of Hafs from Asem Method of Qurān Recitation

نویسندگان [English]

  • Farideh Pishvayee 1
  • Muhammad Sadeq Yousefi Moqaddam 2
1
2
چکیده [English]

The fame and popularity of Hafs from Asem method of Qurān recitation and its conformity with the most of available versions of the Qurān has made its evidence authenticity and validity very significant. Deploying an analytical-descriptive method, the present paper attempts to criticize the available views in this regard. In some references of the Shia and Sunni biographies of the narrators of traditions, Abdarrahman Selmi, Asem and Hafs are weakened while Othman is regarded as among Abu Abdarrahman’s scholars. The investigations showed that proving the affiliation of Abdarrahman to Othman demands a strong documentation and evidence. The reasons led to Asem’s weakening in transmitting traditions are in contradiction to his consolidations and focus to the Qurān recitation. The origin for Haf’s weakening was that he was mistaken with Hafs Basari and Azadi and not narrating the ancients’ sayings correctly. Likewise, Othman’s presence in this recitation’s evidence is null due to some reasons. Using historic and biographies of the narrators of traditions references, this writing proves that the weak evidence of this recitation is not reliable.