روش‌های به‌کارگیری قاعده جری و تطبیق در حوزه فهم قرآن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

الفاظ و معارف قرآن از حقایق و اصولی جامع سرچشمه گرفته‏اند که فرامنطقه‏ای و فراتاریخی می‌باشند. بر این اساس می‏توان با کشف مفهوم حقیقی و حکم جامع و گذر نمودن از خصوصیات مصداقی، مفاد ظاهری آیات را بر مصادیق دیگر تطبیق نمود. بنابراین آنچه این نوشتار به‌دنبال آن است، پرداختن به روش‌های به‌کارگیری قاعده جری و تطبیق می‌باشد و در همین راستا، به بررسی مفهوم و مصداق منطقی و روش تنقیح مناط می‌پردازیم؛ زیرا در قاعده جری و تطبیق نیز این گونه است. بعد از انجام اموری که مقدمه فهم متن به‌شمار می‌آیند، آیات هم‌موضوع در کنار هم قرار داده می‌شود تا با کمک الغای خصوصیات غیر مؤثر، حکم عام کشف شود (جری) و این حکم و مناط، می‌تواند مبنایی مطمئن برای تطبیق بر مصادیق دیگر باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Methods of Employing the Principle of Applicability and Comparison in Understanding the Qur’ān

نویسندگان [English]

  • Muhammad Ali Rezaee Kermani 1
  • Marziyeh Rostamiyan 2
  • Hasan Naqizadeh 1
  • Abbas Isma’ilizadeh 1
1
2
چکیده [English]

The Qur’ān’s words and doctrinal knowledge (ma‘ārif) have originated from inclusive truths and principles that are trans-regional and trans-historical. Accordingly, by discovering the real concept and inclusive precept and bypassing the evidentiary characteristics, the apparent content of the verses can be compared to other evidences. Therefore, what is pursued by this article is to address the methods of using the principle of applicability (jar-y) and comparison (taṭbīq), and similarly, to study the logical concept and evidence and the method of refining the basis of the ruling (tanqīḥ-i manāṭ), since it is also the same in the principle of applicability and comparison. After fulfillment of procedures that are considered as preliminary to understanding the text, the verses of similar subject are set together so that by abolition of ineffective features, the general ruling is discovered (applicability) and this ruling and manāṭ can be a reliable basis for comparison to other evidences.