قرآن و گفتوگو میان ادیان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

در این مقاله نحوه روابط میان ادیان و چگونگى و محورهاى عمده گفت‌وگو میان آنها از نگاه قرآن مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. نویسنده، نخست، از استناد به علم، تلاش براى درک نقطه‌هاى اشتراک، حق‌گرایى، خشونت گریزى و آزاد اندیشى به عنوان پیش شرطهاى گفت‌وگو یاد کرده و در این راستا فهرستى از مشترکات چهار آیین یهود، مسیحیت، مجوس، صابئین به عنوان ادیان یاد شده در قرآن ارائه مى‌کند. در ادامه از سه نوع رابطه میان اهل اسلام با ادیان دیگر: 1. رابطه همزیستى مسالمت‌آمیز، 2. رابطه سرد با بداندیشان، و 3. رویارویى قهرآمیز با توطئه‌گران و مبارزه‌جویان سخن به میان آورده، این در حالى است که اهل دیگر ادیان، براساس توصیف قرآن، همواره با یکدیگر درگیرى داشته‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Qur’an and the Interfaith Dialogue

نویسنده [English]

  • Ali Fasihi
چکیده [English]

The article deals with reviewing the Qur’anic viewpoint in relation to the dialogue of the followers of different religions mentioned in the Qur’an with one another. First, reliance on science; trying to understand the commonalties; tendency toward truthfulness; avoidance of violence; and liberalism are introduced as prerequisites of such a dialogue. Similarly, the four faiths of Judaism, Christianity, Zoroastrianism, And Sabians as religions mentioned in the Qur’an are pointed out and their commonalties are listed.
Further on, three types of relations between Muslims and the followers of other religions are enumerated as follows:

Relations of peaceful coexistence.
Cold relations with the evil-minded.

3. Wrathful encounter with the plotters and adversaries.
 In the meantime, according to the Qur’an, followers of other religions have always been in conflict with each other.