دیدگاه اهلبیت(ع) در تحریف ناپذیرى قرآن مورد بررسى قرار گرفته است. روایات معصومین(ع) درباره عدم تحریف قرآن به چند گروه تقسیم مىشود: 1. روایاتى که ملاک درستى و نادرستى احادیث را آیات قرآن معرفى مىکند، 2. روایات ارجاع دهنده مردم به قرآن در فتنهها و بحرانهاى فکرى و ابهامهاى معرفتى، 3. احادیثى که تمسک به قرآن و سنت را شرط نجات از گمراهى شمردهاند، 4. روایاتى که در آنها اهلبیت به آیات قرآن تمسک کردهاند. و 5. روایاتى که شیعه را در قراءت قرآن به همگونى با سایر مسلمانان فراخوانده است. مجموعه این روایات آنگاه پسندیده است که قرآن مصون از تحریف باشد. قرآن محرّف نمىتواند ملاک درستى و نادرستى روایات باشد. تمسک به قرآن، رجوع در بحرانها به قرآن، استناد ائمه به آیات قرآن و قراءت همگون قرآن با فرض استوارى آنها معنا و مفهوم مىیابد. امّا روایاتى که از نا استوارى قرآن سخن مىگوید، باید از جهت سند و دلالت مورد بررسى قرار گیرند. از سوى دیگر، ظهور روایاتى که با آیات قرآن ناسازگار است، حجت نمىباشد. افزون بر این، این دسته از روایات با روایات بسیارى که نشان از عدم تحریف قرآن دارد نیز، ناسازگارند.