جایگاه و نقش "سیاق" در تفسیر "المیزان" اثر علامه طباطبایى مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده، سیاق را یکى از ویژگى‌هاى مهمّ تفسیر المیزان دانسته است. "سیاق" در اصطلاح اهل ادب به طرز جمله‌بندى که برگرفته از چینش و نظم خاص کلمات است، گفته مى‌شود، به گونه‌اى که گاهى افزون بر معناى هر یک از کلمه‌ها و سپس معناى جمله، معنایى دیگر را نیز براى جمله به همراه آورد. حجیّتِ "دلالت سیاق" برگرفته از سیره عقلا است. مرحوم علامه طباطبایى در سراسر تفسیر خود براى فهم آیات، از سیاق جمله، جمله‌ها، آیه و آیه‌ها بهره فراوان گرفته است. به عنوان نمونه علامه، در سوره "احزاب" بیش از بیست بار در راستاى فهم پیام الهى، به سیاق استدلال مى‌کند و به وسیله آن مکى و مدنى بودن سوره، قبولى اسباب نزول، اثبات تلقى خاص از آیه، ردّ برخى دیدگاه‌هاى تفسیرى و غیرقابل قبول بودن اسباب نزول؛ ترجیح یکى از احتمالات، تأیید قاعده نحوى و توسعه معنى آیه را اثبات مى‌کند. البته هنگامى که سیاقى با روایت معتبر معارض باشد، از اعتبار ساقط است.
)