پرسش و پاسخهایى در حوزههاى گوناگون قرآنى است.
استاد نخست به بحث در قلمرو دین پرداخته و معتقد است هر چیزى که در رابطه با سلامت و سعادت معنوى و روحى و اخلاقى انسان باشد، در برنامهها و اهداف قرآن قرار دارد. ایشان، نیاز انسان به شرع و دین را، لایزال دانسته و معتقد است انسان در مورد امور جزئیه و تنظیمات داخلى، به دین نیاز ندارد. از سوى دیگر پیامبران نیامدهاند تا حرف تازههاى بزنند، بلکه آمدهاند تا همان چیزى را که عقل مىگوید، بگویند. منتهى عقل، به تنهایى از پس این کار برنمىآید، انبیاء کمک مىکنند و این کمک براى ایجاد تعادل در خط مشى و روش انسان همیشه برقرار است. در ادامه، معجزات انبیا را به عنوان یک وسیلهدفاعى و نهتبلیغى دانسته و معتقد است موضوع حقستیزان و جاهلان قاصر در تبعیّت از پیامبران و احکام آنان نیز متفاوت است. از این رو، آنان که خدمتى به بشریّت کردهاند و نیّتپاک داشتهاند، حسابشان با امثال ابوجهلها متفاوت است.