نمایش بخشى از هماهنگى‌هاى بین قرآن و انجیل و نقطه‌هاى افتراق تحمیلى بر انجیل نسبت به قرآن است. نویسنده، پس از گزارش از بخشهاى مختلف کتاب مقدس و تقسیم آن به عهد قدیم و عهد جدید، از سه فرقه بزرگ مسیحیت: کاتولیک، ارتدوکس و پروتستان نام مى‌برد و مهم‌ترین مناسک و شعائر اصلى دین مسیح را: تعمید، عشاى ربانى، اعتراف، تدهین و سلسله مراتب روحانیان برمى‌شمارد و نظریه کلیسا و پاره‌اى از محققان را درباره اناجیل موجود ذکر مى‌کند. سپس نویسنده به جلوه‌هاى مشترک بین قرآن کریم و عهد جدید پرداخته و موضوعات یکتاپرستى، تولد عیسى(ع)، رسالت عیسى (ع)، رهنمودهاى اخلاقى، رویدادهاى قیامت و سیماى پیامبران را در این دو کتاب مورد مقایسه قرار داده است. قرآن وجود هر گونه همسرى را براى مریم (ع) منتفى اعلام مى‌کند، نیز بر خلاف اناجیل که عیسى (ع) را فرزند خدا مى‌خوانند، عیسى(ع) را بنده و پیامبر الهى شناسانده است. تفاوت عمده‌اى که در مورد نشانه‌هاى پیامبرى عیسى (ع) در قرآن و انجیل است، این است که در قرآن، مقید به "اذن اللَّه" شده و در انجیل بسته به اراده شخص عیسى (ع) دانسته شده که حکایت از اختلاف بنیادین خداشناسى و پیامبرشناسى قرآن و انجیل دارد. خدمت بى‌منت و تصدق پنهانى، سلام کردن هنگام ورود، بخشایش خطاى دیگران، نیکى به پدر و مادر و عزت خواستن از درگاه خداوند و نه مردم، از جمله رهنمودهاى اخلاقى مشترک قرآن و انجیل است. نویسنده مشترکات و مفترقات قرآن و انجیل را در مورد سیماى حضرت آدم (ع)، حضرت نوح (ع)، حضرت ابراهیم (ع)، حضرت لوط (ع)، حضرت یونس(ع)، حضرت یوسف(ع)، حضرت موسى (ع) و یحیى (ع) آورده است و در پایان نتیجه مى‌گیرد انجیل برخلاف قرآن، تحریف شده است، هر چند دارى مطالب حقّى نیز هست.
)