درنگی در شیوه بیانی قرآن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

مترجم

چکیده

فهم صحیح قرآن نیاز به فراتر رفتن از قواعد زبان عربى ندارد.
نویسنده کوشیده است قواعد فهم قرآن را بررسى کند در این راستا مسئله عربى بودن زبان قرآن، ظهر و بطن آیات، مفهوم تأویل و نمونه هایى از معانى تأویلى موجوددر روایات، را مطرح کده و با تحلیل آنها به این نتیجه رسیده است که فهم آیات براساس شیوه اى که از خود قرآن به دست مى آید، کاملاً در چارچوب قواعد زبان عربى ممکن است و بطون آیات یا تأویل به معناى نادیده گرفتن قواعد زبان نیست بلکه معناى ویژه دارد که با ادبیات زبان عربى سازگار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Deliberation on the Qur'an's Method of Articulation

نویسندگان [English]

  • Sayyid Muḥammad Ḥusayn Faḍlullāh
  • Mūsā Dānish
چکیده [English]

Proper understanding of the Qur'an does not require going beyond the Arabic grammar rules. The writer attempts here to study the rules of understanding the Qur'an. Thereby, he brings up the issue of the Qur'an's language as being Arabic; the exterior and the interior meanings of the verses; the meaning of ta’wīl (esoteric interpretation); and some examples of the interpretive meanings existing in traditions, and concludes, upon analyzing them, that understanding the Qur'an is thoroughly possible within the framework of the Arabic language rules. Similarly, he argues that the interior meaning of the verses or ta’wīl does not denote ignoring the language rules; rather, it has specific meaning that is consistent with the Arabic literature.