پاداش رسالت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

در قرآن کریم آیات زیادى از زبان پیامبران الهى بیان مى دارد که آنها هیچ گونه اجر و مزدى در قبال رسالت خویش نمى خواهند و تنها خداست که مزد آنان را مى دهد. تعبیر این آیات نسبت به همه پیامبران یکسان است اما در مورد پیامبر در دو مورد استثناء آمده است. در این نوشته ابتدا به دلایل عدم در خواست اجز از سوى پیامبران پرداخته شده است و پس از اختلاف تعبیر آیات نسبت به پیامبر اسلام(ص) سخن به میان آمده و عدم تنافى آن با دیگر آیات نفى اجر رسالت پیامبران اثبات گردیده است.
پس از آن آیه به عنوان مهم ترین آیه در این زمینه و دلایل اختصاص آن به پیامبر و طرح دیدگاه هاى مختلف اهل سنت و شیعه در آن مورد ارزیابى قرار گرفته است و در پایان روایات وارده در زمینه مصادیق «قربى» از منابع شیعه و اهل سنت در حد نیاز ذکر شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Reward of Prophetic Mission

نویسنده [English]

  • Mahdī Āriyānfar
چکیده [English]

Many verses in the Qur'an assert, on behalf of the Divine Prophets, that they do not demand any wages for their missions, and that it is only God who would reward them. These verses are applied equally to all Prophets, but for the Prophet [of Islam] there are exceptions in two instances. This article has first dealt with the Prophets' not asking for remuneration, and then talked about the difference in interpreting the verses in relation to the Prophet of Islam (S.A.W.), proving their non-contradiction with other verses concerning this issue.
Afterwards, the verse of "mawaddat" (friendship) as the most important verse in this respect and the reason for dedicating it to the Prophet and bringing up various viewpoints of the Sunnīs and Shī‘as about it have been reviewed. In the end, the related traditions regarding the referents of "qurbā" (kinship) have been adequately pointed out from among the Shī‘ī and Sunnī sources.