چگونگى کاربرد روش تفسیر ترتیبى - موضوعى در "المیزان" است.
نویسنده، با گذرى بر پیشینه تاریخى تفسیر موضوعى و بالندگى آن در قرن چهاردهم و اشارهاى به روشهاى مختلف کاوشهاى موضوعى، به چگونگى استفاده علامه از شیوه تفسیر موضوعى پرداخته و گونههاى مختلف تفسیر موضوعى را برمىشمرد: 1- موضوعى - مقایسهاى، 2- استقراء و جمعآورى آیات ذیل عنوان مورد بحث و 3- تفسیر ترتیبى - موضوعى. بنابراین، تجارب بشرى و روایات و نتایج مباحث علوم مختلف به قصد مقایسه و تأیید مورد مطالعه قرار مىگیرد، نه به عنوان ابزار تفسیر!
سپس نویسنده کاوش شیطانشناختى و ماهیت قصههاى قرآنى را به عنوان دو نمونه از موضوعات تفسیر موضوعى در المیزان بررسى مىکند. در نهایت با بحث تطهیر ساحتِ قرآن و تفسیر از اسرائیلیات، جایگاه روایات در المیزان و نگاه علامه طباطبایى مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.