نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشکده علوم انسانی و حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
2 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات و معارف اهل بیت (ع)، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآنکریم، دانشکدۀ علوم قرآنی اصفهان (دولتآباد) اصفهان، ایران
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
قرآن کریم برای انتقال مفاهیم و آموزه‌های دینی علاوه بر بیان استدلال منطقی، عقلی با رویکرد حکیمانه، از بیان احساسی بهره برده است. این سبک گفتاری، مشتمل بر گونههای مختلفی از واژگان احساسی در کلام وحیانی است که به‌صورت مکرر، گاه با کلماتی واضح ذکر شده و گاهی نه به‌صورت صریح بلکه به واسطه سبک و سیاقی خاص و به‌صورت غیرمستقیم آمدهاند. استفاده از بیان عاطفی در ارتباط با مخاطب منجر به تأثیر بیشتر و در موارد زیادی تهییج و تشویق او به انجام کار یا پذیرفتن محتوای سخن میشود.شناخت گونههای احساسی و مقتضای کاربست آنها در ظروف مختلف کلامی، به فهم هر چه‌بهتر متن و مطلوب متکلم خواهد انجامید.خداوند متعال به‌واسطة ایجاد گفتگوی احساسی در قرآن کریم و به‌کارگیری طیف گسترده‌ای از گونههای احساسات بنیادی و پیچیده مثبت و منفی، معارف متنوعی را تبیین فرموده که خود، نشان از جایگاه ویژهی گفتمان احساسی در کلام وحیانی دارد. این پژوهش از طریق بررسی واژگان احساسی قرآن و صرفاًدر احساسات شش‌گانه بنیادی در قالب احساساتِ مثبتِ محبت، شادی،امید و منفیِ غم، ترس و نفرت و بامعنی شناسی مفاهیم واژه‌ها و تحلیل محتوای آیات قرآن به گونه‌شناسی واژگان احساسی قرآن کریم و شناسایی محورهای اساسی تأثیرگذار در تبیین معارف دین پرداخته است.
کلیدواژه‌ها [English]
)