همسویی آموزه‏ های متون مقدس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

 مطالعه روابط ادیان بر مبناى سه خاستگاه مشترک ادیان با تأکید بر آیات قرآن است. دین، وحدت آفرینى تردیدناپذیر دارد. پلورالیستها مى‌گویند: وقتى ادیان متعدد در کار باشند وحدت آفرینى به تخاصم مى‌انجامد. این انتقاد در مسیحیت دست کشیدن از مطلق‌نگرى را در پى آورد و زمینه طرح گفت‌وگوى متدینان و باور به کثرت‌گرایى یا وجود گوهر دین را فراهم ساخت. تدوام تنش‌ها بین پیروان ادیان پس از به کارگیرى راهکارهاى یاد شده، بیانگر این است که عوامل بیرون دینى درگیرى‌ها را مى‌آفریند. قرآن با نگاه به متون اصل ادیان دین‌گریزى را منشأ خصومتها مى‌داند. قرآن خدا، سرشت انسان و نیاز جامعه را سه خاستگاه مشترک ادیان مى‌داند. باور به خدا همه را در موقعیت برابر قرار مى‌دهد. هدایت‌هاى ادیان با سرشت بشر همخوانى دارد. اقتضاى زندگى اجتماعى عدالت است که همه ادیان بدان توصیه کرده‌اند. قرآن در عین حال تعدد ادیان را مى‌پذیرد و ریشه تعدد را در فروع و مناسک مى‌داند که به تبعیت از شرایط، تغییرپذیر است و سیر تکاملى دارد عمل به مشترکات هر دین ابراهیمى به دور از پیرایه‌ها مى‌تواند میسر رستگارى را هموار سازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Syncretism of Religions’ Doctrines

نویسنده [English]

  • Sayyed Ibrahim Sajjadi
چکیده [English]

In spite of its evident historical background in creating unity and calling to syncretism, religion has been viewed as an element of mutual hostility by the pluralistic movement. However, deliverance from hostility is regarded as feasible in the light of interfaith dialog and holding on to the social doctrines of religion.
Concerning the reality of religion’s call and pluralists’ claim, the question remains to be answered: Does the nature of religion demands hostility or unity?
The answer given by the Qur’an is that hostility is attributable to the behavior of religionists rather than to the nature of religion; for teachings of revealed religions are in harmony with man’s natural disposition and responsive to the demands of social life. This, in turn, demands identity in principles, which would pave the ground for concordance of the pious.
There are, of course, differences among religious laws that result from social and temporal differences and fluctuations in social conditions, which can not be regarded as permanent values. For this reason, each Prophet is viewed as a follower of his previous Prophet.