تفسیر عکرمه در نگاه تحلیلى

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

 نگاهى گذرا به زندگى نامه و شخصیت عکرمه و ارائه روش تفسیرى اوست. عِکْرِمَة - مولى ابن عباس - (25-105 ه .ق.( از مفسّران تابعین است. نویسنده پس از ذکر تاریخ زندگانى وى از جمله ورود به جمع تابعین و سفرها و اخذ جوائز و دوران پایانى زندگى، به مشایخ و استادان و شاگردان عکرمه اشاره کرده و اتهامات رجالیان را درباره شخصیت وى به ویژه کذاب بودن و دروغ بستن بر ابن عباس، گرایش به مذهب خوارج، ناخشنودى معاصران از عکرمه، روایت نکردن مالک از عکرمه، روایت ابوبصیر از امام باقر(ع) درباره عکرمه عدم نقل روایت از امام باقر(ع) و اعتقاد به نزول آیه تطهیر در شأن زنان پیامبر مورد نقد و بررسى قرار داده و همه را رد مى‌کند. سپس فضاى سیاسى و اجتماعى عصر عکرمه را به تصویر کشیده و با اشاره‌اى گذرا به تفسیر در عصر رسالت، عصر صحابه و عصر تابعین، مدارس عمده تفسیر در عهد تابعین - مدرسه مکه، مدرسه مدینه، مدرسه کوفه و مدرسه بصره - را معرّفى و ویژگى‌هاى تفسیر تابعین و منابع تفسیر تابعى را بیان کرده است. در ادامه قرآن، حدیث پیامبر، سخنان صحابه، اسباب نزول، اخبار اهل کتاب، اجتهاد و استنباط و اشعار کهن عرب را از مهم‌ترین منابع و مصادر عکرمه برشمرده و جلوه‌هاى ویژه در تفسیر عکرمه را با ذکر نمونه‌هایى به تفصیل مورد توجه قرار داده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Tafsir of Akramah from an Analytical Outlook

نویسنده [English]

  • Sayyed Mahdi Husayni Elmi
چکیده [English]

Apart from Ali(a.s) who enjoys a high status in tafsir of the Qur'an, his devoted disciple-Ibn Abbass-has got a lofty place in interpretation, and is also known as "Tarjuman al-Qur'an". Following Ibn Abbass, his popular disciple, Akramah, also known as Mawla Ibn Abbass, is among the most important of the Tabi'an (successors) interprters. Examining his biography and personality as well as his ideological tendency, the artcile delves into viewpoints of his contemporaries and biographers, and the fault-findings brought up against him. Then, it takes into consideration the socio-political atmosphere of Akramah's era, and a brief history of tafsir from the beginning to his time. It goes on to enumerate the features of Tabi'an's tafsir - including Akramah himself - and analyzes his resources for tafsir through a statistical analysis of exegetical narrations he has left behind. In the end, the article reminds outstanding feature of his Tafsir, numbering 15 points.