نمودهای قرآن پژوهی در آثار استاد مطهری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

چکیده

 بخشى از تلاشهاى استاد مطهرى در راه تبیین و تفسیر قرآن گزارش شده است.
 شهید مطهرى دست‌یابى به ادراک معانى و تفسیر قرآن را، از راه تأمل و تدبر در آیات آن ممکن مى‌شمارد و قرآن را مانند طبیعت، کتابى مى‌داند که براى یک زمان نازل نشده تا همه اسرار و رموز آن در همان زمان کشف شود. استاد در مورد شیوه درست فهم و تفسیر قرآن بر روش تفسیر قرآن با قرآن تأکید مى‌کند و خرد و اندیشه آدمى را زبان گویاى قرآن و حجت قاطع و معتبر در فهم و درک آن کتاب الهى مى‌داند و براى اثبات این حقیقت، دلایل فراوان از خود قرآن به ویژه در زمینه‌هاى دعوت به تعقّل، بهره‌بردارى از نظام علّت و معلولى و فلسفه احکام برمى‌شمارد. استاد علاوه بر زبان تعقل، براى قرآن، زبان دوّمى بنام احساس قایل است. در باور ایشان مخاطب زبان احساسى قرآن، دل آدمى است. در منظر وى، قرآن پژوهى صحیح با سه شرط امکان‌پذیر است: آشنایى با زبان عربى، آشنایى با تاریخ اسلام و آشنایى با روایات اسلامى. نویسنده در پایان به شناخت آیات متشابه قرآن و نفى برداشت‌هاى سطحى و التقاطى از قرآن و موضوع‌شناسى قرآن از دیدگاه استاد مطهرى مى‌پردازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

manifestations of quranic research in ustad mutahari’s works

نویسنده [English]

  • muhammad hossein mussavi
چکیده [English]

in this article, regarding mutahari’s extensive deep familiarity with quranic knowledge, manifestations of quranic research in his works are examined. other topics brought up here include possibility of understanding the quran, and the proper way of understanding it. furthemore, emphasizing the need for familiarity, with the language of the quran, it is claimed that the quran uses two languages to impart its message: the first is logical reasoning and the quran’s call to rationality, its use of t he cause and effect system, and dealing with the philosophy of ordinances; the other language of the quran is that of feeling. the article goes on to study the requirements of finding a way into the sanctuary of the quran which are as follows: being fami liar with arabic language, the history of islam, islamic traditions, etc., and in the end, the method of making impressions from the allegorical verses of the quran, and the rejection of making superficial and eclectic impressions from the quran
in view of martyr mutahari, are analyzed.