هر فلسفه تربیتی بر یک جهان‌بینی استوار است؛ جهان بینی قرآنی، آن‌گونه که سید قطب ترسیم می‌کند، جهان‌بینی حرکت یا نهضتی است که فقط با حرکت با قرآن در صحنه درک می‌شود. دلیل این قاعده این است که جهان‌بینی اسلامی بر اساس واقعیت هستی و انسان است. این واقعیت‌نگری در تربیت انسان نیز مورد نظر است؛ نگاه واقعی به انسان و روح و غرایز و فطرت و نیازها و توانایی‌های او. به همین سبب است که تربیت قرآنی تربیت واقع‌گراست؛ جامعه و فرد و روان انسان در نظر گرفته می‌شود. در تشریع نیز تربیت انسان مورد نظر است که تشریع باید همخوان با اهداف تربیتی و توانایی و طاقت انسان باشد.
Realism of Qur’ānic Training from the Viewpoint of Sayyid Quṭb
نویسندگان [English]
Sayyid Ḥaydar ‘Alawī Nidjād,
چکیده [English]
Any philosophy of education is based on a worldview; the Qur'ānic worldview, as Sayyid Quṭb delineated, is a worldview of a movement that is understood by moving along with the Qur'ān in the scene. The reason for this rule is that the Islamic worldview is based on the reality of existence and human being. This realism is taken into account in human training, as well; i.e., a realistic view on man and his spirit, instincts, needs, and abilities. That is why the Qur'anic training is a realistic training, in which the society, the individual, and human psyche are taken into account. In legislation, human training is also taken into consideration, as legislation should correspond with the educational objectives, abilities, and tolerance of human beings.
ابتدای صفحه