خرافات در ترجمه آیات «استیضاح سامری»

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

کارشناس ارشد مدیریت

چکیده

روایات صحیح نقش مهمی در شناخت مفاهیم قرآنی و تفسیر آیات ایفا می نمایند. چه بسا آیاتی که در مفهوم یابی آن جز مراجعه به روایات چاره ای نبوده است؛ حتی مفسران بزرگواری که تفسیر قرآن به قرآن را برگزیده اند و آیات را برای تفسیر یکدیگر کافی پنداشته اند، در وادی عمل به ناکار آمدی این روش پی برده و در تفسیر و تبیین آیات زیادی، ناگزیر از اقتباس از روایات گردیده اند.
اما گاه در تاریخ تفسیر قرآن، مشی اخباری گری، اجازه جرح وتعدیل در روایات را از مفسران سلب نموده و ورود روایات مجعول و اسرائیلیات را به حوزه ترجمه و تفسیر قرآن فراهم نموده است.
داستان استیضاح سامری توسط حضرت موسی (ع) – پس از بازگشت آن پیامبر از سفر طور- که در سوره طه بیان گردیده است، ازجمله آیاتی است که در هاله ای از جعلیات واقع شده وغبار خرافات، چهره حقیقی آن را پوشانده است.
این مقاله با بررسی روایت وارده و مفردات موجود در آیه، به دنبال خرافه زدایی از مفهوم آن است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Superstition in the Translation of Verses "Denouncing Sāmirī"

نویسنده [English]

  • Ḥasan Rahbarī
چکیده [English]

Sound traditions play a significant role in recognizing the Qur'anic concepts and interpretation of the verses. There are many verses whose interpretation has not been possible except by referring the traditions. Even the honorable interpreters who have chosen the "Interpretation of Qur'an through Qur'an" and regarded the verses as sufficient for interpreting other verses have practically found out the insufficiency of this method and have been forced to consult traditions for interpreting and explicating many of the Qur'anic verses.
In the history of the Qur'an interpretation, however, sometimes traditionism has denied the interpreters permission to make adaptations in traditions, paving the way for the forged traditions and Jewish and Christian lore (isrā'īliyāt) to enter the translation and interpretation of the Qur'an.
The story of denouncement of Sāmirī by the Prophet Moses (A.S.) – upon his return from his trip to Mount Sinai – which is stated in Sūra Ṭā Hā, is among the verses that are enveloped in a halo of forgeries and dust of superstition.
Examining the related traditions and unique sayings in the verse, the article seeks to remove superstitions from its concept.